Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/354

 — Wasza to wina, sto razy prosiłam, abyście raczyli tam przybyć.
 — Zna pani etykietę, kochana hrabino, król nie może nocować gdzie indziej tylko w zamkach królewskich z wyjątkiem, gdy jest w podróży.
 — Właśnie o taką łaskę, chcę prosić. Wyniesiemy Luciennes do godności zamku królewskiego i zamianujemy rządcą Zamora.
 — Ależ to będzie parodja hrabino.
 — Przepadam za parodjami, Najjaśniejszy Panie!
 — Oburzą się.
 — Niech się oburzają! Tym razem będą mieli prawo.
 — Tem lepiej, tyle razy oburzali się bez powodu! Zamor, uklęknij i podziękuj Jego Królewskiej Mości.
 — Za co? — zapytał Ludwik XV.
 Murzyn uklęknął.
 — Za nagrodę jaką mu dajecie, za to, że nosił tren mojej sukni i doprowadzał tem do wściekłości wszystkie skromnisie dworu Waszej Królewskiej Mości.
 — Doprawdy! — rzekł Ludwik XV — ten murzyn jest szkaradny.
 I wybuchnął śmiechem.
 — Powstań, Zamorze — dodała hrabina, jesteś mianowany.
 — Ależ, pani...
 — Już ja się podejmuję wyprawić listy, dy-