Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/515

 — Najjaśniejszy Panie, trzy podpisy tylko wszystkiego!
 Na widok pierwszego papieru, wydobytego z teki ministra, król zawołał:
 — Ho! ho! tajny rozkaz?
 — Tak, Najjaśniejszy Panie.
 — O kogóż to idzie?
 — Może Wasza Królewska Mość raczy zobaczyć.
 — Przeciw jakiemuś Rousseau. Co to jest za Rousseau — i co on popełnił?
 — Przebóg! „Umową społeczną“, Najjaśniejszy Panie.
 — Ah! to Jan-Jakób? Chcesz go do Bastylji wpakować?
 — Najjaśniejszy Panie, toć robi ciągle skandale.
 — A cóż chcesz, ażeby robił?
 — Zresztą nie nastaję na zamknięcie go w Bastylji.
 — Cóż więc proponujesz?
 — Chcę, Najjaśniejszy Panie, ażebyśmy mieli broń gotową.
 — Wcale mi o nich nie idzie, o wszystkich tych waszych filozofów!
 — Wasza Królewska Mość ma zupełną co do tego słuszność.
 — Narobionoby hałasu, widzisz; zresztą, zdawało mi się, że przebywanie jego w Paryżu była uprawomocnione.