Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/611

XXXIX

LEKARZ Z MUSU

 Gilbert jakkolwiek niemile dotknięty tem, ze musi słuchać lokaja, pośpieszył jednak za mm, ponieważ jakakolwiek zmiana była dla niego pożądaną.
 Chon, swobodna nakoniec, po udzieleniu szwagierce informacji o wyniku swej misji u pani de Béarn, siedząc w pięknym negliżu przy oknie, do którego sięgały gałęzie akacyj i kasztanów, jadła śniadanie, złożone z wykwintnych przysmaków.
 Filozof Gilgert napróżno szukał oczami drugiego nakrycia na stoliku; Chon nie poprosiła go nawet aby usiadł.
 Spojrzała zaledwie na niego; potem, wychyliwszy szklaneczkę topazowego wina:
 — I cóż, kochany lekarzu, jakże jesteście z Zamorem? — zapytała.
 — Jak jestem z nim?
 — Rozumie się; czyście się poznajomili?
 — Jak pani możesz żądać, abym się poznajomił z bydlęciem, nie umiejącem mówić, bo, jak się