Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/64

 — Najbliższa, Pierrefitte, leży o półtorej mili.
 — Półtorej mili? toż my w noc tak ciemną i burzliwą nie zajedziemy i we dwie godziny. Pomyśl, przyjacielu, czy nie ma bliżej czego lepszego?
 — Jest tu o trzysta kroków zamek Taverney.
 — To jedźmy do zamku!... czemuż odrazu o tem nie powiedziałeś?
 — Jakto? — podchwycił chłopiec zdziwiony — przecież zamek Taverney nie jest zajazdem?
 — Czy w nim kto mieszka?
 — A mieszka.
 — Któż taki?
 — Baron de Taverney.
 — Któż to ten pan baron?
 — To ojciec panny Andrei.
 — Bardzo mi przyjemnie dowiedzieć się o tem, — rzekł podróżny z uśmiechem — ale ja pytam co to za człowiek ten baron?
 — Stary, sześćdziesięcioletni magnat, który, jak mówią, był kiedyś bardzo bogatym.
 — A teraz zbiedniał?... — Zwykła historja. Prowadź nas, przyjacielu, do pana barona de Taveney.
 — Do barona de Taverney? — zawołał chłopiec przestraszony.
 — Czyżbyś mi odmówił tej przysługi?
 — Nie panie; ale... ale on was nie przyjmie.