Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/641

 — Chcesz, to powiem ci, co on umie.
 — Po pierwsze jest bardzo muzykalny — rzekł Gilbert.
 — Czy dlatego, że Ludwik XV śpiewał zawzięcie arję: „Straciłem wiernego sługę“? — to wcale nie dowodzi, żeby „Czarownik wiejski“ był operą dobrą.
 — Jest także botanikiem znakomitym. Czytałem listy jego w tym przedmiocie; ale pan zapewne czytał je także? — pan, co z takiem zamiłowaniem zbierasz rośliny po lasach.
 — O, często bardzo mamy się za botanika, a tylko...
 — Dokończ pan.
 — A tylko zbieramy rośliny.
 — Az pana czy botanik, czy tylko zbieracz?
 — Zbieracz ze mnie skromny i nieświadomy, wobec cudów, jakiemi są rośliny i kwiaty.
 — A czy Rousseau zna język łaciński?
 — Bardzo niedokładnie.
 — Czytałem jednakże, że tłumaczył autora starożytnego, — Tacyta.
 — Chciał w dumie swojej i tego spróbować; lecz, jak sam mówi w pierwszej i jedynej księdze, jaką przetłumaczył, niedobrze pojmował trudny język tego mędrca. O! nie, młodzieńcze, pomimo twego uwielbienia, nie jest to człowiek wszechstronny. I mały strumień podczas burzy wzbiera i pozór ma wielkiego jeziora, lecz puść się po nim statkiem, a osiądziesz na mieliźnie.
151