Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/701

że jest on bardzo daleki od ciekawości, z jaką tłum gapiów patrzy na widowisko.
 — Tem lepiej, a może tem gorzej, bo w twem głębokiem spojrzeniu napróżno szukam czystości i spokoju młodzieńczego wieku.
 — Powiedziałem już panu — smutnie odrzekł Gilbert — że byłem nieszczęśliwy, a nieszczęśliwi nie mają młodości. A więc to umówione, daruje mi pan dzień jutrzejszy?
 — Tak, przyjacielu.
 — Dziękuję panu.
 — Tylko, że ja wolę rozłożyć jeden z moich zielników i obejrzyć wspaniałość natury, podczas gdy ty będziesz podziwiał przepych bogaczy.
 — Proszę pana — powiedział Gilbert czy pan nie porzuciłby był wszystkich zielników całego świata w dniu, w którym miał pan ujrzeć pannę Galley?
 — Masz słuszność — rzekł Rousseau jesteś przecie młody! Idź, dziecko, do Saint Denis!
 A gdy Gilbert rozradowany wyszedł, starzec szepnął do siebie:
 — To nie ambicja, to miłość!