Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/782

 — Czego pan chcesz ode mnie? — powtórzył hrabia — mów.
 — Chcę wiedzieć, kto pan jesteś.
 — Pan to dobrze wie.
 — Ja?
 — Tak, Mówił pan przecie, że jestem czarnoksiężnikiem.
 — Rzeczywiście. Lecz przedtem nazywałeś się Józef Balsamo, teraz zaś hrabia Fenix.
 — Czegóż to dowodzi? Żem zmienił nazwisko, nic więcej.
 — Musisz pan chyba wiedzieć, że takie zmiany, dałyby wiele do myślenia panu de Sartines?
 Hrabia się uśmiechnął.
 — Jest to wojna niegodna nazwiska Rohanów. Jakto? Wasza Eminencja wszczyna spór o słowa! Czyż więc nie można mi już nic gorszego zarzucić?
 — Zdaje mi się, że chcesz pan być złośliwym — rzekł kardynał.
 — Nie chcę, ale to już leży w mojem usposobieniu.
 — Kiedy tak, wymierzę sobie satysfakcję i przysłużę się zarazem delfinowej.
 — W jaki sposób?
 — Wydam zaraz rozkaz, ażeby pana uwięziono, dowiemy się napewno, kto jest ten baron Józef Balsamo, hrabia Fenix, potomek znakomitego drzewa genealogicznego, którego nie znalazłem na żadnem polu heraldycznem w Europie.
 — Czemuż się pan nie zapytał o mnie swego