Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/923

z delfina może być bardzo dobry król, doskonały administrator, ale nigdy dobry patrjarcha.
 — Nigdy nie otrzymałem, niestety, rozporządzenia od Najjaśniejszego Pana, abym go przygotowywał do patrjarchatu.
 — To bardzo źle zrobiłem. Powinienem był myśleć o tem, że przyjdzie czas, kiedy się będzie musiał ożenić. Ale, choć nie ma namiętności, to przecież nie sądzisz, aby był zupełnie upośledzony?
 — Jakto?
 — Mówię, że w danej chwili mógłby ulec namiętności?
 — Najjaśniejszy Panie, obawiam się...
 — Czego się obawiasz?
 — Najjaśniejszy Panie, — rzekł płaczliwym tonem książę — jestem jak na torturach.
 Zniecierpliwiony król zawołał:
 — Ależ panie de la Vauguyon, zapytuję cię kategorycznie, czy książę de Berry z namiętnością lub bez namiętności, będzie zdolnym zostać dobrym małżonkiem?
 — Czy ja mogę o tem sądzić, Najjaśniejszy Panie?
 — Jakto? więc tego nawet nie umiesz mi powiedzieć?
 — Mogęż powiedzieć to, czego nie wiem?
 — Nie wiesz tego de la Vauguyon? — zawołał Ludwik XV w najwyższem zdumieniu.
 — Najjaśniejszy Panie, książę de Berry żył pod dachem Waszej Królewskiej Mości niewinnie, jak przystoi na dziecko, oddane nauce.