Ta strona została przepisana.
biegł naprzód, aby przyjąć w przedsionku przyszłego szwagra. Lectoure lekko wyskoczył z powozu; na ostatniej stacyi zatrzymał się dla zrobienia toalety, tak, ze przybył ubrany z całą wykwintnością ostatniej dworskiéj mody. Emanuel uśmiechnął się na taką przezorność, która wskazywała, że Lectoure chciał z całą wytwornością swego ubioru, nie zaś w stroju podróżnym przedstawić się damom, bo znając dobrze kobiety, wiedział, że te z pozoru tylko sadzą, i że raz powzięte mniemanie o kim, trudno wygładzić z ich pamięci lub serca. Słusznie można przyznać baronowi, że jego ułożenie pełne wdzięku, przy pięknéj twarzy, było bardzo niebezpieczne dla kobiety, która jeszcze nie kochała.
