Strona:PL Dumas - Karol Śmiały.djvu/252

Armagnaki. Król nie okazał wcale gniewu, lecz przeciwnie układał się z nimi; miał on zapewne na myśli, później dokuczyć im jak należy.
 Następnie przybył hrabia Saint-Pol, który z chęcią zgodziłby się na zostanie konetablem. Rozmawiał długo z Ludwikiem XI i zapewne teraz wyglądał już nie jak obnażona szabla, lecz po prostu jako nędzna pochwa od szabli.
 Układano się także i z Janem de Calabre — tym samym, któremu Antoni de la Salle ofiarował swój romans p. t. „Mała Joanna z Saintre“ i „Dama z piękną ciotką“ ale dyskusja nie przyniosła pożądanego skutku i upadła.
 Być może żądania jego były wygórowane a dla króla osoba jego okazała się niepotrzebną.
 Król rzeczywiście z górą patrzył na wszystkie te figury.
 Dnia 26 sierpnia wysłał król pieniądze dla mieszkańców miasta Liege.
 W dniu 30 t. m. mieszkańcy ci zrewoltowali się i wyzwali księcia Burgundzkiego do walki na śmierć lub życie.