Strona:PL Dumas - Karol Śmiały.djvu/292

Liege, opanowane przez szlachtę miejscową, nie dotrzymało danego słowa.
 Prócz tego oblężenie prowadzone było z niesłychaną gorliwością.
 Dnia 18, jak już pisaliśmy, przedmieścia zamienione zostały w gruzy.
 Dnia 19 armaty coraz bardziej niszczyły mury.
 Dnia 20 i 21 otworzone zostały przełomy tak szerokie, że w dniu 22 i 23 można było przystąpić do ataku stanowczego, ale stary książę widząc mieszkańców broniących się z taką zaciętością, postanowił jeszcze czekać — ich rozpacz mogła spowodować rzeź ogólną.
 Podczas tej przerwy udzielonej przez Filipa, Dinant odniosło się do Liege, wołając: „de profundis“ jak umierający woła w chwili zgonu do Boga.
 Ludność Liege odczuła hańbę i postanowiła bez względu na zakaz ich magistratu wystąpić czynnie w dniu 26.
 Lecz wówczas kiedy lud z zawziętością walczył na murach Dinant — mieszczanie w dniu 22 wysłali deputację do księcia, błagając o łaskę i miłosierdzie.