się tych wszystkich posiadłości, o jakie dotąd szedł spór a jakie książę już oddawna reklamował.
Oddał on swemu bratu, księciu Burgundzkiemu, nie tylko Normandję, którą Karol zamierzył niewątpliwie podarować swemu szwagrowi Edwardowi, lecz nadto krainę Brie, tak że Burgundja zbliżyła się w ten sposób o dziesięć mil do Paryża.
Traktat zaprzysiężony został na kawałku krzyża, wydobytego z kuferka królewskiego.
Relikwja ta niegdyś należała do Karola Wielkiego i zachowana była w kościele św. Laud, w Angers.
Relikwję tę uważał król za jedną z najświętszych i oświadczył stanowczo że przysięgając na ten ułomek krzyża, święcie dotrzyma ślubu pod grozą śmierci w ciągu jednego roku lub wówczas, gdy złożoną przysięgę pod jakimkolwiek pozorem złamie.
Dwa listy napisał Ludwik XI. do Dammartin’a, z których możnaby uzupełnić dalsze szczegóły.
Mówiliśmy już, że rzecz która najbardziej niepokoiła księcia, albo raczej która wyłącznie
Strona:PL Dumas - Karol Śmiały.djvu/406
Ta strona została przepisana.