Strona:PL Dumas - Karol Śmiały.djvu/590

Ta strona została przepisana.

Campobasso więc co do tej pierwszej zdrady stracił wszelką nadzieję powodzenia.
Cóż więc robi dalej! Oto zgłasza się do księcia René z tą samą propozycją żądając grubego wynagrodzenia.
René nie odmawiał właściwie, ale wynagrodzenia nie przyrzekał, oświadczając że chciałby przedewszystkiem widzieć rezultat.
Te to właśnie zdrady chciał Siffren opowiedzieć księciu burgundzkiemu, lecz Campobasso, który miał straż przy namiocie Karola, oświadczyć kazał zgłaszającemu się Siffrenowi, że najwyraźniejszy rozkaz księcia nakazuje powiesić go natychmiast.
Co też i uskuteczniono.
René miał stu dwudziestu wziętych do niewoli jeńców pod nadzorem bastarda Vaudement. Dowiedziawszy się o powieszeniu Siffrena Baschi, kazał natychmiast powiesić owych stu dwudziestu Burgundczyków, co też nastąpiło.
Przytem nad głową każdego powieszonego umieszczoną została tablica z napisem:
„Za haniebne, nieludzkie i godne przekleństwa i potępienia morderstwo, spełnione