Strona:PL Dumas - Karol Śmiały.djvu/625

trwożył się niczego, szedł aż do palisad miasta, które oblegał i zuchwale wystawiał się na strzały, bo skoro króla puszczano, mierzono do niego, ale go żaden nie trafił.
 Jednego dnia lekko ranny oparł się na Tannegui du Chatel, dzielnym Bretonie.
 Nagle król uczuł że tenże zadrzał na całem ciele.
 — Co to jest? — mówi król.
 Breton nie odpowiedział, gdyż otrzymał postrzał śmiertelny.
 Pomimo to wszystko, małżeństwo księżnej Burgundzkiej z Maksymiljanem przyszło do skutku, był to cios trudny do zniesienia dla Ludwika XI.
 Król jednak pocieszył się skazując księcia Nemours na śmierć.
 Trzymał go on już w więzieniu od dwóch lat i zapewne zachowywał go jako prezerwatywę na nieszczęście jakie mogło go kiedykolwiek spotkać. Śmierć księcia była dywersją dla króla.
 Książę Nemours był Armagnac i jako taki zasłużył na ten los w zupełności. Jego piękne, czysto francuskie nazwisko i bajeczka