Strona:PL Dumas - Karol Śmiały.djvu/73

 Wyczekując ciągle, zwolna czynił rozmaite próby.
 Otóż w r. 1440, z wielką radością i zadowoleniem przeniósł Radę Flandrji do Courtrai, która do obecnej chwili miała swoje miejsce pobytu w Gandawie.
 W r. 1448 naznaczył z winną absolutnością nowy podatek na sól.
 Ipres i Bruges, poddały się temu bez najmniejszego oporu. Gandawa przeciwnie odmówiła zapłatę bezprawnie nałożonego podatku.
 Miasto rządziło się samo — często też zmieniało i kształt swego rządu.
 Byłto jego przywilej.
 Na czele rady stało 26 sędziów i trzynastu z nich urzędowało z tytułem radców, w sprawach miasta i w sprawach zarządu skarbami i trzynastu zaś innych w charakterze sądców czyli starostów, byli oni zarazem sędziami, i wymierzali sprawiedliwość.
 Mieszkańcy dzielili się na trzy główne kategorje: na mieszczan, ludzi zawodowych czyli rzemieślników i tkaczów.
 Mieszczani wybierali trzech radców i trzech starostów czyli sędziów; ludzie zaś zawodowi