Strona:PL Dumas - Kawaler de Chanlay.djvu/228

go, daliśmy jej mieszkanie, w którem wizerunki: Ledy, Erigony i Danae spotyka się na każdym kroku — świątynię, gdzie te boginie niewinności królują w sposób niedwuznaczny!
 — A cóż mi ten Nocé opowiadał, że tam wszystko jest w stylu Maintenon!
 — Więc nie widziałeś sam tego domu, Mości książę?
 — Czy ja tam zwracam uwagę na takie bagatele!
 — Prawda, Wasza Dostojność ma wzrok krótki!
 — Dubois!
 — Twoja córka, Mości książę, ma tam umeblowanie dziwaczne i niezwykłe. Kształty sof, kanap, łóżek zastanowią ją niezawodnie. A książki, zgromadzone tam przez pana Nocé, szczególnie się nadają do kształcenia młodych osób. Jednem słowem, panuje w tym domu styl najsurowszej cnoty. Dlatego wybrał go Wasza Królewska Wysokość za schronienie dla córki.
 — Nudzisz mnie Dubois! — zawołał Regent.
 — Zresztą, twoja córka, Mości książę, rozumna jak cała twoja rodzina, potrafiła sobie poradzić.
 Książę drgnął; pod szyderskim uśmiechem ministra odgadywał jakąś złą nowinę.
 — Nie podobał jej się dom, wybrany przez ojcowską pieczołowitość, i... wyprowadziła się — wycedził wolno Dubois.