Strona:PL Dumas - Kawaler de Chanlay.djvu/273

 — Panie gubenatorze — odrzekł Laval — nie chce mi się już pić.
 — Naturalnie — zauważył gubrernator — Wypiłeś pan przed chwilą wino z piwnic Jego Królewskiej Wysokości.
 — Jakto! Ten Chambertin pochodzi od Regenta?
 — Wczoraj raczył mi go przysłać, wiedząc, że miewam nieraz zaszczyt przyjmowania was u siebie, panowie!
 — W takim razie ten Chambertin jest trucizną! zawołał Brigaud, wylewając wino na posadzkę.
 — O! o! — rozśmiał się Malerieux. — Ksiądz wylewa wino, nie chcąc go nawet skosztować! Nie wiedziałem, że jesteś takim fanatykiem!
 — Przyznaję ci słuszność, książę, jeżeli wino przeciwne jest twoim zasadom, ale szkoda, żeś je wylał, bo istotnie to wino pochodzi z piwnic Regenta i nigdzie indziej nie spotkasz takiego. Czy masz go dużo, panie de Launay?
 — Sześć butelek tylko.
 — Widzisz księże, jakiego świętokradztwa się dopuściłeś. „Vinum in amphoram“ — mawiał mój nauczyciel.
 — Mości książę — odrzekł ksiądz Brigaud — pozwól, że ci powiem jedną rzecz. Znasz lepiej hiszpański język, niż łacinę.
 — A pan, kawalerze — zwrócił się Richelieu do Gastona — czy umiesz po hiszpańsku?