Strona:PL Dumas - Michał-Anioł i Tycjan Vecelli.djvu/101

Ta strona została przepisana.

prowadzony do prostéj fasady z marmuru, przytykającéj do, ściany kościoła świętego Piotra w Okowach.
Juljusz II sam obrał ten kościół, na umieszczenie tam swego grobowca. Lubił ten tytuł kardynalski świętego Piotra w Okowach. Używał go piérwszy, stryj Juljusza Syxtus IV, który rzucił fundamenta do wielkości swojéj rodziny. On sam był kardynałem San-Pietro in Vincoli przez lat 32, a zostawszy Papieżem, przelał tę godność na najulubieńszego ze swoich synowców.
Przez jedno z tych zrządzeń losu, które nieodzownie łączą się z dziełami sztuki i życiem artystów, zeszły się wszystkie potęgi, ludzkie i boskie, aby się sprzeciwić ukończeniu tego pomnika jakkolwiek stopniowo zmniejszane, uszczuplane były jego wymiary.
Z tych zamiarów chybionych, jeden tylko pozostał godny Michała-Anioła posąg Mojżesza, do tego posąg ten, chociaż wznieca zadziwienie i przestrach, chybiając atoli swego przeznaczenia pierwotnego, będąc zdjęty ze swego stanowiska, oddzielony od całości, której jedną część