tam wielka ściana próżna, która na ciebie oczekuje,,
Co miał odpowiedzieć Michał-Anioł na żądanie tak słuszne, tak bez ogródki wynurzone? Dokończył, jak mógł najlepiéj, dwa swoje posągi Życia czynnego i Życia rozmyślającego, Rachelę i Lię symboliczną Dania, a nie chcąc ciągnąć korzyści z nowéj ugody, do któréj go znaglano, na odebranych przez siebie 4000 czerw. zł. zapewnił 1580 wynagrodzenia za prace, poruczone innym artystom.
Po załatwieniu tym sposobem téj przygodnej sprawy, która mu przyczyniła tyle kłopotów i przykrości, Michał-Anioł mógł nareście oddać się wyłącznie wykonaniu swego Sądu ostatecznego, na co poświęcił nie mniéj jak ośm do dziewięciu lat.
Ten obraz ogromny i jedyny, gdzie postać człowieka przedstawiona jest we wszelkich położeniach możebnych, gdzie z dokładnością nienaśladowalną oddane są wszystkie uczucia, wszystkie namiętności, wszystkie odcienia myśli, nie miał dotąd i nigdy mieć nie będzie rówiennika w krainie sztuki.
Strona:PL Dumas - Michał-Anioł i Tycjan Vecelli.djvu/106
Ta strona została przepisana.
