Strona:PL Dumas - Michał-Anioł i Tycjan Vecelli.djvu/117

odmalował dwa obrazy, które tak mniéj korzystne umieszczenie jak i ucierpiane osłabienie kolorów stawiają daleko niżéj od alfresków kaplicy Systyńskiéj; za przedmiot do tych obrazów służy Ukrzyżowanie Świętego Piotra, i Nawrócecenie Świętego Pawła. To są ostatnie dzieła Michała-Anioła w malarstwie.
 Obrazy jego mniejszego rozmiaru są bardzo rzadkie. Mówiliśmy już, jaki miał wstręt i pogardę do malowania olejno. Wińmy, że Michał-Anioł zrobił dla Alfonsa, księcia Ferrary obraz przedstawiający miłostki Ledy. Kiedy szło o wzniesienie twierdzy we Florencyi, Michał-Anioł był posłany do Ferrary, dla poznania się tam planu fortyfikacyi tego miasta.
 Alfons przyjął go z najżywszémi oznakami poważania i szacunku, pokazywał mu swoje roboty i rozmawiał długo o twierdzach, kontreskarpach i taktyce wojskowej. Lecz w chwili kiedy artysta chciał się pożegnać:
 „Jesteś moim jeńcem, zawołał książę ze śmiéchem, i popełniłbym arcy wielki błąd, gdybym Pana puścił, nie wziąwszy od niego obietnicy urzędowéj, że zrobisz cokolwiek dla mnie, po-