Strona:PL Dumas - Michał-Anioł i Tycjan Vecelli.djvu/120

Ta strona została przepisana.

zakrystję i bibliotekę Św. Wawrzyńca, ozdoby u szczytu pałacu Farnezyjskiego, kościół Św. Jana we Florencyi, Kapitolium i cudowną kopułę Św. Piotra w Rzymie.
Antonio de San-Gallo wyzionął ducha; poprzedzili go do grobu Rafael i Bramant. Michał-Anioł dosięgnął 72-letniego wieku i nabył przez to przed wszystkiémi innymi prawa, ażeby po tylu pracach i tylu powodzeniach, przepędzić ostatnie dni swojego życia w poważnym spoczynku, gdy Paweł III jął go błagać, prawie w imieniu Boga, o kierowanie budowlą kościoła Św. Piotra.
Oto z jakiego powodu Papież był tego rozumienia, że Michał-Anioł jest jedynym człowiekiem, zdolnym podołać ciężarowi tak ogromnemu.
Na kilka dni przed śmiercią San-Gallo, gdy roztrząsano pytanie o obwarowaniu jednéj części miasta, nazwanej le Borgo, Paweł III miał ogłosić pewien rodzaj konkursu, do którego, w celu wynurzenia swoich zdań, dopuszczeni byliby liczni mężowie, słynni w różnych gałęziach sztuk. Podług słuszności naprzód San-Gallo zabrał głos, jako piérwszy budowniczy i