W ostatnich chwilach swojego życia wypracował Przemienienie Pańskie, dla kościoła San-Salvatora, to arcy-dzieło improwizacyi, naszkicowane szerokiémi zarysy, tła pewnego, śmiałego rysunku, i barwy tak pełnéj życia, że nie mniéj by zadziwiło, gdyby było dziełem młodzieńca w najświetniejszych chwilach jego zawodu i samym kwiecie wieku.
Z tego powodu opowiadają pewien wypadek, który dowodzi, jak dalece charakter Tycjana był niepokonany i jednostajny aż do końca. W dodatku do Przemienienia Pańskiego, przeznaczył dla kościoła San-Salvatora Zwiastowanie Maryi. Nic bardziéj godnego uwielbienia, jak wyraz przestrachu i podziwu, okazujący się w postaci Najświętszéj Panny na nagłe i niespodziewane zjawienie się Anioła; tymczasem gołębica boska unosi się po nad głową wybranéj od Boga dziewicy, pośród chóru serafinów, w pogotowiu do spełnienia świętéj tajemnicy wcielenia.
Wypadło, że opiekunowie kościoła, poczciwi obywatele miejscy, z nie nader obszernemi wiadomościami o sztuce, mniemając dostrzegać
Strona:PL Dumas - Michał-Anioł i Tycjan Vecelli.djvu/250
Ta strona została przepisana.
