Strona:PL Dumas - Michał-Anioł i Tycjan Vecelli.djvu/83

Ta strona została przepisana.

wiek namaścił, że nie przyjął zobowiązania się snycerza, że pozbawił świat takiego pomnika?
Lecz jaką koleją przeciwności lub intryg Michał-Anioł przyszedł do tego, że nie miał się już czem zająć, jak tylko czytaniem i objaśnianiem wierszy Dantego? trzeba się cofnąć do źródła tej smutnej walki.
Juljusz II, na krótki czas przed śmiercią, kazał był obiecać Michałowi_Aniołowi, że znowu się weźmie za swój grobowiec, mający się wznieść w rozmiarach skromniejszych. Kardynałowie Santi-Quattro i Aginense, wybrani przez Papieża na wykonawców testamentu, przyjęli zobowiązanie się Michała-Anioła, że zacznie pracować nad posagami rozpoczętymi, dla okazania niby próby rozmaitych rzędów figur, które miały ozdobić pomnik. W ich liczbie był okazały wojownik, tratujący swego niewolnika, który powszechnie nosi nazwę Zwycięstwo, i Mojżesz świętego Piotra w Okowach, o którym niżej powiemy. Michał-Anioł począł się znowu oddawać swojéj pracy ulubionéj, gdy się Leon X wdał w to, i używając władzy, jaką mają Papieże na ziemi związywania i rozwiązywania tego, co się im podoba, kazał