Strona:PL Dumas - Mohikanowie paryscy T1-18 v2.djvu/2021

sposób zachowania się Jackala. Prosił go, by czynności swe wykonywał, jak szlachcic i rozumny człowiek.
 — W dniu, powiedział, gdy zarządzający policją przyjdą do rozumu, nie będzie już złodziei we Francji, a w dniu, gdy policja przestanie stawiać barykady, ustaną zaburzenia w Paryżu.
 Tu pan Jackal rozumiejąc doskonale, że nowy prefekt robił przymówkę do zaburzeń z miesiąca listopada, urządzonych przez niego, spuścił głowę i zarumienił się wstydliwie.
 — Przedewszystkiem, ciągnął dalej pan de Belleyme, żebyś jaknajprędzej posprzątał i odprowadzić kazał na galery zkąd przybyli, tych szubieniczników, którzy zanieczyszczają dziedziniec pałacowy, bo jeżeli dla zrobienia potrawki potrzeba złapać zająca, nikt mnie nie przekona atoli, iżby dla złapania złodzieja potrzeba było używać galerników. Zgadzam się z tobą, że jest to sposób pewny ale niestosowny, i uważam go za niebezpieczny. Proszę cię zrób wybór jaknajprędzej pomiędzy ludźmi, którzy są pod twoimi rozkazami, i odeślij ich bez hałasu zkąd pochodzą.
 Pan Jackal zespolił się najzupełniej z myślą nowego prefekta, i zapewniwszy go o swej gorliwości i poświęceniu, pożegnał oddając z uszanowanien ukłon, i wyszedł.
 Wróciwszy do swego gabinetu, pogrążył się w fotelu, wytarł oba szkiełka okularów, wyjął tabakierkę i napchał sobie nos, następnie, krzyżując jednocześnie ręce i nogi, jął znowu rozmyślać.
 Powiedzmy odrazu, iż ten drugi przedmiot rozmyślań był daleko przyjemniejszym, aniżeli pierwszy.
 Oto bowiem treść jego rozmyślań:
 — Z pewnością dobrze osądziłem nowego prefekta; jest to najniezawodniej głęboki człowiek; dowodem, że mnie pozostawił, chociaż nie bez tego żeby doskonale niewiedział, iż troszeczkę przyczyniłem się do przyspieszenia upadku ministerstwa; z tem wszystkiem, może to właśnie dlatego. Więc tedy znów trzymam się dobrze na nogach, skoro przez odłączenie policji od ministerstwa spraw wewnętrznych i usunięcie z urzędu pana Francheta, nabyłem wyższego znaczenia. Z drugiej strony, on prawie wchodzi w moje zapatrywanie się co do szanownych osobistości, któremi dziedziniec prefektury zasłanym jest każdodziennie.