kretarski... A styl?... Protekcjonalny, płaski i stary.
Powtórzyła:
— „Wiadoma osoba może być...“
— Frazes trochę poniżający. To niezawodnie kobieta...
Czytała dalej: jutro wieczorem u pani, jeżeli jej zechcesz drzwi swoje otworzyć.
— Kobieta powiedziałaby: jutro wieczorem oczekiwać cię będzie. To napewno mężczyzna...
Któż to pieczętuje się tarczą o dziewięciu złotych kotwicach? O! — wykrzyknęła — czy rozum straciłam, czy co? Toż to herb Rohanów! Tak, pisałam do pana de Guéménée i do pana de Rohan; jeden z nich mi odpisuje, to przecież rzecz bardzo prosta... Tarcza nie jest szkarłatna, więc list od kardynała pochodzi. Dobrze! może być zupełnie pewny, drzwi zostaną mu otwarte... Kiedyż to? aha! jutro wieczorem. Zamyśliła się. Dama miłosierdzia, dająca sto luidorów, może być przyjęta na poddaszu, lecz książę de Rohan, powiernik buduarowy, zdobywca serc! Nie, nie... potrzeba, ażeby nędza, odwiedzana przez takiego jałmużnika, miała w sobie więcej zbytku, niż go się spotyka u niektórych bogaczy.
By rozmyślać swobodniej, hrabina odprawiła służącą.
Joanna Walezjanka przez całą noc snuła plany przerozmaite. Przy slabem światełku lampki nocnej spisywała różne notatki ołówkiem; a nareszcie, spokojna o jutro, zasnęła smacznie około trzeciej. Pani Klotylda która także oka nie zmrużyła, już o świcie wyrwała ją z błogiego spoczynku. Około ósmej pani hrabina kończyła już toaletę, złożoną ze strojnej sukni jedwabnej i gustownego kapelusika. Wykwintnie obuta, z muszką na lewym policzku, w długich haftowanych rękawiczkach, posłała po rodzaj lektyki na dwóch kółkach, na plac, gdzie się znajdowały przyrządy tego rodzaju do lokomocji służące, czyli na ulicę Pont-aux Choux.
Ekwipaż dzielnego owerniaka odebrał rozkaz wysadzić panią hrabinę na placu królewskim, gdzie, pod arkadami południowemi, na parterze starego, opuszczonego pałacu, mieszkał Fingret; tapicer dekorator, utrzymujący różne meble i spręty, na sprzedaż i do wynajęcia.
Owerniak popędził ostro z damą z ulicy świętego Klaudjusza na plac królewski.
Strona:PL Dumas - Naszyjnik Królowej.djvu/125
Ta strona została przepisana.