Strona:PL Dumas - Naszyjnik Królowej.djvu/255

XXXIII

DOM PRZY ULICY NEUVE-SAINT-GILLES

 Przy budce strażnika Filip wskoczył do stojącej dorożki.
 — Ulica Neuve-Saint-Gilles — rzekł woźnicy — a żywo!
 Dorożkarz, zobaczywszy marsową postawę młodzieńca, pomimo ubrania mieszczańskiego, jakie miał na sobie, zaciął konie i pędem przebył tę przestrzeń.
 Pałacyk miał powierzchowność nader skromną, o linjach poważnych, jak większa część budynków z czasów Ludwika XIV.
 Dorożkarz, otrzymawszy od Filipa rozkaz, aby wjechał na dziedziniec, krzyknął na szwajcara, który niezwłocznie otworzył ciężką bramę. Filip wyskoczył z karety, wbiegł na ganek i, zwracając się do lokajów, przechadzających się wzdłuż pałacowego podjazdu, zapytał:
 — Czy jest pan hrabia de Cagliostro?
 — Pan hrabia wyjeżdża — odparł jeden z nich.
 — Muszę z nim pomówić, zanim wyjedzie. Proszę oznajmić kawalera Filipa de Taverney.
 I udał się za lokajem z takim pośpiechem, że jednocześnie z nim przybył do salonu.
 — Kawaler Filip de Taverney! — powtórzył za lokajem głos męski i łagodny zarazem:
 — Prosić.
 Filip wszedł pod wpływem nieokreślonego wzruszenia, jakie głos ten na nim sprawił.
 — Proszę mi wybaczyć, panie — rzekł młodzieniec, ujrzawszy człowieka o twarzy pełnej i czerwonej, który był właśnie tą osobistością, ukazującą się nam ko-