Strona:PL Dumas - Naszyjnik Królowej.djvu/88

VIII

PRZYJĘCIE PORANNE U KRÓLOWEJ

 Po odejściu króla, królowa podniosła się i stanąwszy w oknie, oddychała chłodnem powietrzem poranku.
 — Nie trzeba zwlekać — zawołała królowa — jeżeli chcemy korzystać z lodu. Wszak prawda, pani Misery — dodała — że wiosna szybko się zbliża?
 — Wasza Królewska Mość oddawna pragnęła użyć szlichtady na stawie Szwajcarskim — odrzekła pierwsza pokojowa.
 — Zatem dzisiaj to urządzimy, bo jutro może być zapóźno.
 — Na którą godzinę przygotować toaletę Waszej Królewskiej Mości?
 — Natychmiast; zjem pośpiesznie śniadanie i zaraz wyjadę.
 — Wasza Królewska Mość nie ma nic więcej do rozkazania?.
 — Trzeba, aby się dowiedziano, czy panna de Taverney już wstała — i aby ją powiadomiono, że pragnę się z nią zobaczyć.
 — Panna de Taverney jest już w buduarze Waszej Królewskiej Mości — odpowiedziała pokojowa.
 — Niechże stawi się tutaj.
 Andrea weszła zaniepokojona prawie.
 Królowa uśmiechnęła się uprzejmie i to dodało otuchy baronównie.
 — Moja dobra Misery — powiedziała Marja Antonina — przyślij mi Leonarda i krawca.
 I przeprowadziwszy odchodzącą oczami, gdy portjera za nią opadła — rzekła do panny de Taverney.