Strona:PL Dumas - Pani de Monsoreau T1.pdf/54

Więc cnota, to tylko czcze słowo! Toż samo mówi po łacinie i po grecku..
 W tej chwili paź, którego Saint-Luc dotąd nie zauważył, roześmiał się na głos.
 — I cóż chcesz, mój drogi? „bis repetita placet“ mówi Bussy; ale cóż mogę dla ciebie uczynić?
 — Sam nie wiem; mam jedną myśl, ale...
 — Spodziewałem się tego, co zaszło i naprzód wszystko powiedziałem twej żonie.
 — Cóż ona na to?
 — Naprzód nie chciała wierzyć. — Lecz — dodał, zwracając się ku oknu — musiała uledz konieczności. Żądaj co chcesz, nawet niepodobnych rzeczy, miło mi będzie popracować dla ciebie.
 — A więc, mój Bussy, dostań mi skrzydlatego konia, na którymbym mógł wyjechać oknem i udać się do mojej żony.
 — Prościej będzie podać bieguna twej żonie, aby przyjechała do ciebie — odrzekł Bussy.
 — Tu?
 — Tak, tutaj.
 — Do Luwru?
 — Do Luwru. — To będzie jeszcze pocieszniej.
 — I ja tak sądzę.
 — A nie będziesz się nudził?
 — Na honor, nie.
 — Ale nudziłeś się?
 — Zapytaj Chicota. Od wczoraj rano wściekałem się na niego i wyzwałem go, wystaw sobie, śmiał się w najlepsze; a ja chętniebym go zabił, choćby dla rozerwania myśli.
 — Daj pokój; potem nudziłbyś się jeszcze okropniej.
 — Ja sam nie wiem, co robić.