Strona:PL Dumas - Pani de Monsoreau T3.djvu/20

 — Zbliż się do Franciszkanów — rzekł do Gorenflota — mnich z mnichem może mówić poufalej i zdawali się oglądać; pomiędzy nimi był maszta- chcą je sprzedać i jaka ich cena? Dowiedziawszy się tego wszystkiego, powracaj.
 Gorenflot chcąc zaspokoić swojego przyjaciela, pobiegł spiesznie i powrócił niedługo.
 — Otóż wszystko wyjaśnione — rzekł. — Czy wiesz gdzie jesteśmy?
 — Cóż u licha! na drodze do Lyonu — odrzekł Chicot — ale mnie o co innego chodzi.
 — Mówiłeś mi, że chcesz wiedzieć co się stało z właścicielami mułów.
 — Tak, i...
 — Ten, który zdawał się panem udał się ku Avignon drogą skróconą, jak się zdaje przez Chateau, Chinon i Privas.
 — Czy sam udał się w tę drogę?
 — Z lokajem.
 — A drugi służący?
 — W dalszą pojechał drogę.
 — Ku Lyonowi?
 — Wybornie. Dlaczego pan udał się ku Avignon? Ja myślałem, że pojedzie do Rzymu — zastanowił się Chicot, jakby mówił do siebie — lecz pytam cię o rzeczy, o których wiedzieć nie możesz — dodał.
 — Jakto nie mogę wiedzieć?
 — A ty skąd?
 — Wiem, że do Avignon, bo jego Świątobliwość Grzegorz XIII-ty do Avignonu przysłał legata pełnomocnego.
 — Teraz rozumiem. A muły?...
 — Muły, ponieważ były zmęczone, sprzedano masztalerzowi, który chce odprzedać je Franciszkanom za piętnaście pistolów.
 — A jakże dalej pojechali?...