Strona:PL Dumas - Sprawa Clemenceau T1-3.djvu/265

tą co ja tutaj winna? Pierwsze piętro wynajęte jest jednemu panu.
 — Nazwiskiem?
 — P. Henri. Nie podał mi żadnego innego nazwiska, a że opłaca z góry komorne, i umeblowanie ma odpowiedzialne, nie mam co wglądać w to bliżej.
 — Czy on mieszka tutaj?
 — Nie przyjeżdża tylko od czasu do czasu.
 — Sam jeden?
 — Sam jeden.
 — Ale poto by tu przyjmować kobietę
 Albo ja wiem kogo przyjmuje, przyjmuje sobie kogo chce, co to do mnie należy.
 — I to już trwa dawno?
 — Może rok, może dwa; czyż ja wiem.
 — Pokażcie mi to mieszkanie.
 — Nie mamy klucza.
 — Nie wiecie prawdziwego adresu tego człowieka?
 — Nie.
 To więc ten list był do niego?
 — Zapewne. Oh! ja bo tam wcale takich historyj nie lubię. Mam lokatora, który przyjmuje sobie kogo chce, który się nazywa p, Henri. i któremu oddaję listy przychodzące pod adresem pani Henri. A jeżeli panu tego nie dosyć, możesz pan iść do komisarza cyrkułu, pierwsza ulica na lewo. Jestem w swojem prawie i drwię sobie z reszty.
 — Tak było istotnie; ja jeden stanąłem w fałszywem i śmiesznem położeniu. Wybąknąłem;