Strona:PL Dumas - Towarzysze Jehudy.djvu/28

tacyjnym. Podnieśli tedy tę resztkę człowieka żywego, te trzy czwarte trupa i zabrali go okrwawionego, drgającego, rzężącego.
 Na ten widok każdy uciekał, zamykając drzwi i okna.
 W godzinę później Jourdan ze swymi trzystu ludźmi byli panami miasta.
 Lescuyer umarł, ale mniejsza o to; agonia jego była już niepotrzebna.
 Jourdan skorzystał z trwogi, jaką wzbudzał, i zaaresztował lub kazał zaaresztować osiemdziesiąt osób z pośród istotnych i domniemanych morderców Lescuyera.
 Ze trzydzieści może nie przestąpiło nawet progu kościoła; ale gdy znajdzie się dobra sposobność pozbycia się wrogów, trzeba z niej skorzystać; dobre sposobności są rzadkie.
 Te osiemdziesiąt osób wtłoczono do wieży Trouillas.
 Nazwa jej historyczna — wieża Lodowni.
 Była to widownia tortur inkwizycyjnych.
 Dzisiaj jeszcze widać w niej, wzdłuż ścian, tłuste sadze, które pozostawiał dym, wznoszący się ze stosu, gdzie się paliły niegdyś ciała ludzkie, dzisiaj jeszcze pokazują tam narzędzia tortur, starannie przechowywane: kocioł, piec, dyby, kajdany, ciemnice, nawet stare szkielety; niczego tam nie brak.
 W tej to wieży, zbudowanej przez Klemensa V, zamknięto owych osiemdziesięciu więźniów.
 A skoro ich już w wieży Trouillas zamknięto, powstał kłopot.
 Przez kogo kazać ich osądzić?
 Tylko trybunały papieskie były trybunałami legalnymi.