Strona:PL Dumas - Towarzysze Jehudy.djvu/454

 — Tak.
 — Są w rękach bandytów; a ich naczelnik donosi mi, że będą wkrótce w rękach Cadoudala.
 — Więc Roland zabity?
 — Nie.
 — Jakto! Nie?
 — Agent mój zabity, pułkownik Saint-Maurice zabity; ale pański adjutant zdrów i cały.
 — No, to on się powiesi — zauważył Bonaparte.
 — Po co? Sznur się zerwie. Znasz, pierwszy konsulu, jego szczęście.
 — Jego nieszczęście chyba... Gdzie to sprawozdanie?
 — Chcesz, obywatelu, powiedzieć: ten list?
 — Ten list, ten raport, to, co zawiera wiadomości, o których mi mówisz.
 Minister policyi wręczył pierwszemu konsulowi mały papier, schowany w pachnącej kopercie.
 — A to co?
 — Raport ów.
 Bonaparte odczytał adres:

 „Do obywatela Fouché, ministra policyi, we własnym pałacu w Paryżu“.
 Otworzył kopertę. List brzmiał:

 „Obywatelu ministrze! Mam zaszczyt donieść, że 50.000 fr., przeznaczonych dla Ojców z góry św. Bernarda, przeszły do naszych rąk wieczorem dnia 25 lutego r. 1800 (starego stylu) i że za osiem dni będą one w rękach obywatela Cadoudala.
 „Sprawa poszła, świetnie. Zginął tylko twój agent , pułkownik Saint-Maurice. Co do p. de Montrevel, to