Strona:PL Dumas - Trzej muszkieterowie (tłum. Sierosławski).djvu/147

wiek ten zbliżył się do mnie w towarzystwie pięciu czy sześciu ludzi, którzy postępowali za nim mniej-więcej o dziesięć kroków z tyłu. „Mości książę“, rzekł do mnie najuprzejmiejszym tonem, „i pani także“, dodał, zwracacając się do damy, którą trzymałem pod rękę...
 — Do siostrzenicy doktora?
 — Milczże, Portosie! — odezwał się Atos; — jesteś nieznośny.
 — „Raczcie wsiąść do tego powozu, i to nie stawiając najmniejszego oporu, ani nie czyniąc najmniejszego hałasu“.
 — Uważał cię za księcia Buckingham! — zakrzyknął d’Artagnan.
 — Tak sądzę — odpowiedział Aramis.
 — Ale ta dama? — pytał Portos.
 — Uważał ją za królowę — oświadczył d’Artagnan.
 — Z całą pewnością — odparł Aramis.
 — Prawdziwy dyabeł z tego Gaskończyka! — krzyknął Atos, — nic nie ujdzie jego uwadze.
 — Faktem jest — rzekł Portos, — że Aramis jest poniekąd z postawy i ruchów podobny do pięknego księcia; zdaje mi się jednak, że mundur muszkieterski...
 — Byłem owinięty szerokim płaszczem — rzekł Aramis.
 — W miesiącu lipcu? — dziwił się Portos. — Do licha! Czy ten doktor obawia się może, aby cię nie poznano?
 — Pojąłbym jeszcze — odezwał się Atos, — by szpieg pozwolił się zwieść ruchami; ale twarz...
 — Miałem na głowie wielki kapelusz — rzekł Aramis.
 — Wielki Boże! — wykrzyknął Portos, — ileż to trzeba zachować ostrożności, by się kształcić w teologii!
 — Panowie, panowie! — upominał d’Artagnan, — nie traćmy czasu na drobnostki. Rozbiegnijmy się i szukajmy żony tego kramarza; to jest klucz intrygi.
 — Tak sądzisz, d’Artagnanie? Przecież jest to kobieta nizkiego pochodzenia — wtrącił Portos, skrzywiając pogardliwie usta.
 — Jest ona córką chrzestną pana de La Porte, powiernika królowej. Czyż nie mówiłem wam tego, moi panowie? Wreszcie być może, że Jej Królewska Mość