Wikiźródła

Strona:PL Dzieła Cyprjana Norwida (Pini).djvu/447

Ta strona została przepisana.

 CHŁOPIEC PIERWSZY. (zbliżając się do Hera)  ...Czy nie lepiej
Usunąć mu z pod palców kubek...
 DRUGI CHŁOPIEC.  ... i podstawkę —
 OBAJ CHŁOPCY RAZEM. I dwa błogosławieństwa zostawić. Uchodźmy!

(chłopcy usuwają się cicho i śpiesznie)



SCENA PIĄTA.
(Her, twarzą na stole opróżnionym oparty i snem ujęty. W rozwartych podwojach widać od jednej naprzód, a potem od drugiej strony przebiegających dwóch żołnierzy rzymskich z rękoma na mieczach)
(Dwóch centurjonów rzymskich, od dwóch przeciwnych stron, wchodzi)

 PIERWSZY CENTURJON. (obzierając się dokoła) I tu jeszcze nikogo!...
 DRUGI.  ...Istotnie, że musiał
Przez szpiegów mieć plan gmachu całego.
Gdzieby się oprzeć mogło kilku ludzi wszystkim
Siłom załogi naszej. Takiego ot stosu
Złożonych tak granitów się nie lekceważy!...
Musieli go poprostu obeznać pierw z miejscem...
 PIERWSZY. Kiedy, kto — jeśli chwili dotychmiast nie było.
Żeby królewskich posłów mu przedstawić?... Jeśli
Posły królewskie — uważ! — włóczę pod mą strażą
Bo czasu nie miał Cezar zsiąść z konia i mówić...
Bynajmniej! Nikt mu żadnych nie donosił zwiadów:
Obrócił koniem, palcem załogę rozdzielił,
Od dwóch stron kazał w gmach ten wnijść. My z Fortunjusem,
Jako widzisz — on, z jednym liktorem...[1] wiesz lepiej.
Co i którędy począł...
 DRUGI.  ...Jak we własnym domu,
Na pierwszy schód przysionka zesunął się z konia,
Ręce obie za biodra zarzucił leniwo.
Liktor Toraks szedł przed nim... on, stopień po stopniu,
Między jednakie sfinksów wstępował profile,
Krokiem równym przemierzył krużganek i salę,
I znów krużganek wnętrzny, aż, gdzie wody szelest,
Spadającej do wanny z porfiru, dał wiedzieć,
Że się jest w łaźni. Cezar nie postąpił dalej:
Przyjmuje kąpiel, może Kalligjon mu czyta!...
 DRUGI. Tymczasem zbiegów kilku lub marnych włóczęgów
W gmachu nieznanym zamach wykonaćby mogło
Na wielkie czoło, które jest fastigium[2] Rzymu!

(okrzyki za sceną słyszeć się dają)

 OKRZYK. Górą szósty italski legjon!...
Konsul górą!...
 HER. (przebudzając się u stołu) Przez Amenti!...[3] Cóż stało się!...
 PIERWSZY CENTURION. ...Nareszcie jeden
Mieszkaniec gmachu tego!...

(porywa Hera za ramię)

 ...Ktoś jest? Chodź tu, spowiedz!
 DRUGI CENTURJON. (obzierając dokoła) Czy nie z desek tej mumji wyszedł niespodzianie?...
 HER. (pokazując na mumję, w głąb sali usuniętą) Właśnie z nią schadzkę miałem w tem samotnem miejscu,
Zdala od natrętnego świata... Moje imię
Jest Her, zaś jestem w gruncie to, co Grecy zową
Sofos[4] — siedm lat milczałem...
 PIERWSZY CENTURJON. ...Za lat siedm abstencji
Uracz gościnnie Rzymian! Z jakiej partji jesteś?
Z kim trzymasz: z Arsinoe[5], z królem, z Kleopatra,
Z Emiljusza Lepida[6] pełnomocą — albo
Pompejuszowi może służyłeś?...
 HER.  ...Sapiencji!..
 DRUGI CENTURION. Trza go wziąć na tłumacza zwiadom...
 HER.  Partji korzeń
Powstaje z nietrafnego się wytłumaczenia.
PIERWSZY CENTURJON. (na stronie)
Nieźle mówi po grecku...

(do Hera)
  1. ↑ liktorzy (łac.) = woźni, przydani najwyższym dygnitarzom państwowym rzymskim, noszący przed nimi oznaki ich władzy: rózgi i topór.
  2. ↑ fastigium (łac.) = szczyt, ściana szczytowa, fronton.
  3. ↑ Amenti, właściwie: Amentet (egip.) = świat pozagrobowy, piekło.
  4. ↑ sofos (gr.) = mędrzec.
  5. ↑ Arsinoe — siostra Kleopatry, władczyni Cypru z ramienia Cezara; pragnęła wydrzeć i Egipt Kleopatrze.
  6. ↑ Marcus Aemilius Lepidus, kolega Cezara w konsulacie r. 46-go, później jeden z tryumwirów.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Dzieła_Cyprjana_Norwida_(Pini).djvu/447&oldid=3051279”