czynność używam: idą więc, jak iść powinny, gdy zasłużonym daję i potrzebnych wspomagam. Gdy jednak nastawał na to Krezus, iż monarcha mieć skarby powinien, aby je w potrzebie miał na pogotowiu, rzekł Cyrus: wieleż chcesz, iżbym udał dla tej przyczyny? Wyznaczył zatem Krezus niezmierną liczbę, pewien, iż jej Cyrus nie
okaże; ale on dając znać natychmiast od siebie zapomożonym, iż pieniędzy potrzebuje, więcej jeszcze niż Krezus żądał, zgromadził,
a okazując mu je, rzekł: W miłości poddanych jest skarb monarchów: czegoby gwałt i przez połowę nie zgromadził, przychylność nad żądanie twoje znalazła: pewniejsze one w ręku życzliwych, niż w trzosach, gdzie właścicielowi są nieużyteczne, a kraj na ich nieużyciu traci.
Założywszy stolicę państwa w Babilonie, że zwierzchnia okazałość w oczach osobliwie gminu sprawia użyteczne poszanowanie rządców urażenie, lubo zbytkami gardzący i od dumy daleki, w dni uroczyste okazywał się niekiedy przyzwyczajonym do takich widoków Babilończykom z wielką okazałością. Naówczas otaczały go
ku straży przydane świetne w rynsztunki hufce; dworzanie i urzędniki ukazywali się w błyszczących od złota i drogich kamieni szatach; on sam śklniący wspaniałością, na złocistym wozie, odbierał od zgromadzonego ludu winne majestatowi uwielbienia. Dwór jego był
okazały i liczny, ale ten sposób życia do takiego nakoniec u następców jego przyszedł zbytku, iż umarzając w nich zupełnie dawną
onę Persów skromność i wstrzemięźliwość, niesposobnemi ich uczynił do rządów i obrony krajowej, a nakoniec przywiódł do ostatniego
upadku.
Po urządzeniu zdobytych krajów odwiedził żyjącego jeszcze Cyaksara i nakłonił, iżby przybył do Babilonu. Takoż do śmierci,
która wkrótce nastąpiła, tam mieszkał. Po śmierci jego dopiero zaczął udzielne panowanie swoje, dotąd bowiem, jako się wyżej wspomniało, lubo wszystkiemi rozrządzał, nieinaczej to czynił, tylko jak wspólnik, a raczej namiestnik wuja i teścia swojego. Pismo święte
Cyaksara nazywa Daryuszem Medem w opisie Daniela, zkąd znać, iż pod imieniem jego wychodziły państwa ustawy i rozrządzenia.
Już sam będąc najwyższym rządcą, dał wyrok powrotu ludu izraelskiego do ojczyzny po wyszłych 70 lat niewoli, w której zostawali od zburzenia Jerozolimy. Gdy pod przywództwem Zorobabela wychodzić do kraju swego mieli, kazał im oddać naczynia złote i srebrne, które był z kościoła Salomonowego Nabuchodonozor zabrał, a których świętokradzkie użycie przyśpieszyło zgubę ostatniego następcy jego Baltazara.
O wyprawie Cyrusowej przeciw Scytom niektórzy dziejopisowie czynią wzmiankę, a między niemi Herodot, jakoby uwiedziony
Strona:PL Dzieła Ignacego Krasickiego T. 6.djvu/145
Ta strona została przepisana.