nie nabawiają, ale są przestrogami i wyrażeniem raz poraz wewnętrznych sentymentów, które nas udoskonalają, Cześć katolików nie ściąga się do złota lub klejnotów, które krzyż Pański, księgi ewangelii przykrywają; każdemu wiadomo jest, iż co się w księgach znajduje bozkich, szacowniejsze jest nad wszystkie skarby świata tego.
Przytrafia się czasem, iż sama kościoła katolickiego powierzchowność wprzód was pryncypalnych prawd wiary uczy, niżeli je z ust pasterzów waszych usłyszycie. To, co księgi mówią, obrządki stokrotnie powtarzają; których gdyby się ktokolwiek tknąć i odmienić ważył, usłyszałby zaraz głos wiary, nowej odmianie, starożytne nauki zastawiający.
Nie tylko zaś obrządki Kościoła uczą was; zgromadzają nadto zewsząd dowody wzmacniające wiarę waszę i o jej prawdzie dające świadectwo. Księgi epistoł albo listów, księgi dziejów apostolskich, ewangelii, zawsze z jak największą pilnością pisane były i przy kościołach zachowane.
Znajdują się w miejscach niektórych te księgi od lat przeszło tysiąca pisane; i ztemwszystkiem gdziekolwiek znajdują się, jakimkolwiek tłómaczone językiem, zawżdy i we wszystkiem z innemi zgadzają się. U odszczepieńców nawet są w ręku starożytne ksiąg świętych egzemplarze, u odszczepieńców, powtarzam, którzy dla dogodzenia woli i żądzy swojej z dawności lat oderwali się od powszechnego Kościoła; śmieli się od tej, która była zaszczytem ich ojców, odstrychnąć jedności i w której uczniowie Jezusa Chrystusa ze wszystkich pasterzów złożone zgromadzenie jednostajne uczynili i ze wszystkich owieczek jednę owczarnię uformowali.
Te owieczki z pasterzmi pomnażać i krzewić się będą do skończenia świata. Wy pewni jesteście być z tej zbawiennej powszechnej wiernych owczarni. Macie dowody tego w nieprzerwanem pasterzów waszych następstwie, jedne opowiadających prawo, jednakowe udzielających sakramenta i jednakie sprawiających obrządki. Wasz w szczególności pasterz służbę wam swoję ofiaruje i poświęca, a w rzeczy samej w ustach jego, apostołów macie nauki i słowa. Czy zaś te apostolskie samego Chrystusa są? a przeto Boga, który go zesłał? zostaje mi to do pokazania. Dowody macie przed wami; dajcie tylko baczenie. Trzechsetne pierwszych chrześcijan prześladowanie stało się zgodnem i przedziwnem świadectwem cudów Chrystusa Pana, dzieł i prac apostołów i dalszych onych następców. Bóg dawał świadectwo Synowi swemu przez tyle cudów, które świat widział, przez tyle dzieł, przypadków przepowiedzianych oczywiście, wypełnionych rzetelnie. Ludzie to wszystko stwierdzali, tracąc nawet dla tego przeświadczenia wolność, dobre mienie i życie. Czyliż czasu przeciąg takowe świadectwa osłabić mógł? I wiara wasza
Strona:PL Dzieła Ignacego Krasickiego T. 6.djvu/340
Ta strona została przepisana.