lepszego, czy grosz pewny, czy dwa, które nie są? Będzie odpowiedź na Łowicz... Zdaje się to in figuris, ale racz się waćpan zastanowić, uznasz, że lepsza gąska w kojcu, niż dudek na kościele i to jeszcze in figuris, ale łatwo Wpan u siebie na to komentarz znajdziesz.“
Ustęp ten odnosi się do myśli brata, który już o arcybiskupstwo gnieźnieńskie wcześnie w Warszawie zabiegać życzył.
Dalej w liście: „O hetmanie (Branickim, który się miał żenić z panną Engelhardt) tu nie mamy dokładnej wiadomości, czyli się ożenił. Partya z wielu miar dobra, i dama ma być grzeczna i piękna. Szczęść mu Panie Boże, ale w tym wieku już to podobno późno na gniazdo kwilić. Prawda, że to te maryaże...
„Posyłam bardzo podobne silhouette króla i księcia pruskiego. Każ je Wpan w pierścienie wsadzić, taką oprawą jak antyki, bez kamieni, z obwódką małą złotą naokoło. Byłbym je kazał tu oprawić, ale zabrałoby wiele miejsca w liście, i port dość kosztowny, więcej by Wpana kosztowało. Ja ztąd po jaskółkach wylecę do domu, czekać będę expansis manibus pożądanego przybycia, które rozweseli pustynię Heilsberską.
„Z wiadomości publicznych nic osobliwego, warczą, dąsają się, ręce zacierają, plują w bok, po czuprynach się głaszczą, z góry patrzą, a kiedy do czego przyjdzie, nie robią nic. Oj prawdziwie nasz wiek, co głupi to głupi.
„Posłałem królowi do Warszawy nowe wiersze w rodzaju satyry i mam kilka jeszcze podobnych w robocie, które, da Bóg, za przyjazdem Wpan zobaczysz, a może i drugi dokończony tom Pana Podstolego.“
Z Berlina jeszcze d. 15 marca:
„Wiadomości tutejsze dosyć ciche, bajki o zdrowiu królewskiem nie warte najmniejszego względu. Tak dobrze zdrów albo lepiej niż za młodszych lat.
„Cóż Wpan powiesz, gdy mu oznajmię ale bardziej jeszcze jejmości samej, iż ten, który u mnie wczoraj jadł i dziś jeszcze jeść będzie wieczerzę, iż ten, który u mnie bywa, ze mną bywa, przy mnie bywa, koło mnie bywa, zowie się... Zgadnij Wpan jak się zowie? Oj! zapewne Wpan nie zgadniesz! przecież zastanów się Wpan, połóż list, pomysł, rozmyśl się, weź na uwagę, kombinuj rzeczy, miarkuj okoliczności, głęboko rzeczy roztrząś, jedno z drugiego wnoś quis? quid? ubi? qibus auxiliis? cur? quomodo? quando? a no? Zgadłeś Wpan? otóżeś nie zgadł — Siedliski.
„Siedliski-ki-ki i jeszcze, raz, ki. Nasz sąsiad, parafianin z Mościsk, dziedzic na Trzciańcu.
„Góra z górą się nie zejdzie, człowiek z człowiekiem się zejdzie.
Strona:PL Dzieła Ignacego Krasickiego T. 6.djvu/408
Ta strona została przepisana.