biskup płocki (Poniatowski, później prymas) prymasowstwa chce. Jestem o tem z Warszawy upewniony, z prymasowstwem biskupstwo krakowskie złączyć pragnie. Zapewne rzeczy i od Moskwy zamówione, i wyprawiony Ghighiotti do Wiednia dla ukartowania rzeczy z papieżem, wielkie więc podobieństwo, iż się projekta nadadzą, a choćby się i nie udały, prymas zdrów i może jeszcze długo żyć będzie, nieźle jest perspektywę jakową nadal ułożyć, ale z drugiej strony dla niepewnych rzeczy, pewnych opuszczać nie należy. Dla tych więc przyczyn, jak Wpan pojedziesz do Biało-Cerkwi[1], Wmość o swoim interesie traktuj i staraj się albo summą albo przyjęciem długów swój los polepszyć, córki postanowić, a dopiero to ułożywszy, o moich plantach nadal myśl. Z serca to mówię, ambicya mnie i miłość własna nie zaślepia, a szczęście WP. i jego dzieci nad moje przekładam, przyzwyczajony jestem przestawać na małem, nie będzie mi i nadal przykra moja mierność, słodzić zaś mój stan będzie wieść o Wpana pomyślnościach.
Nie wart ten maj, żeby go majem zwać, na dworze śnieg, a per consequens ogień na kominie. Czy się świat do góry nogami wywrócił, czy Antychryst się zbliża, czy jakie inne są przyczyny tych zwierzchnych rewolucyj, zostawmy to teologom i astronomom, a ja się do odpowiedzi na list Wpana zwracam.
Refleksye piękne, moralne, Spektatora godne i ja też także umiem czynić, ale między czynić a działać jest przedział, a w tym przedziale rów, a na rowie mostka częstokroć nie masz, a przeskoczyć albo nie można, albo się i nie chce.
Dnia 15 kwietnia zmarł w Gdańsku opat oliwski w 78 r. życia. My osobliwie ogrodnicy w żałobie po nim chodzić powinniśmy. Biskup krakowski niedługowieczny, biskupstwo nowe w Galicyi czyli spizkie czy tarnowskie urośnie. Nie możnaby też przez wojewodę belzkiego i innych zacząć mocno w Wiedniu negocyacye, żeby się któremu z księży braci dostało?
W czerwcu książę zjechał do obozu królewskiego na manewra pod Mokosów (?), gdzie go doszła sztafeta od brata z wiadomością o postanowieniu córki starszej pana Antoniego. Biskup odpisuje bratu: „Znajdowałem się z królem. Opowiedziałem mu więc pomyślność naszę i winszował jej. Gdyby do tego winszowania przydał
- ↑
Na wesele hetmana Branickiego. (przyp. wydawcy)
