xit Ill. D. Comes Ignatius Krasicki, praepositus praemisliensis, Zaluskii in Abbatia wąchocensi coadjutor. („Poemat jego o Religii do końca już przełożył nader wytwornym rymem Ignacy Krasicki, proboszcz przemyski, koadjutor opactwa wąchockiego“). (Jocher I, str. 312.) Czy przekład ten wykończył Krasicki z zamiarem drukowania, nie wiadomo, tak samo jak nie wiemy, gdzie się znajduje rękopism, o którym świadczy Janecki.
II. W Bibliotece publicznej przy Uniwersytecie Warszawskim znajduje się w dziale rękopismów pod Nr. 545 brulion (in folio, kart nieliczbowanych 106) Krasickiego, w którym napotykamy najprzód: Zbiór króciutkich modlitewek na niedziele i święta całego roku, wraz z określeniem (na samym początku), co jest msza, post, adwent, wigilie, krzyżowe dni; w końcu mieści się Hymn ś. Ambrożego. Bezpośrednio potem następuje pierwszy widocznie zarys Listu do króla o przyjaciołach, poczem idzie komedya Pieniacz, tudzież listy i satyry: do Naruszewicza (brulion podwójny, gdyż na końcu manuskryptu jeszcze raz znajdujemy ten List już daleko poprawniejszy, ale jeszcze z bardzo wielu poprawkami, mianowicie w drugiej połowie utworu), Mędrek, Człowiek i Zwierzę, Pochwała głupstwa, Małżeństwo, Pochwała milczenia, Wziętość, List do Pawła o Roztropności, do Krzysztofa Szembeka o Dzikości, do Antoniego Krasickiego o obowiązkach obywatela. Wszystkie tu wymienione Satyry nie mają (prócz Pochwały milczenia) żadnego tytułu w rękopiśmie, nadaliśmy je z drukowanych, gdyż wszystkie wchodzą do tak zwanej części drugiej Satyr. Lecz oprócz nich znajduje się jedna, również niezatytułowana, której nie ma pomiędzy satyrami drukowanemi. Pierwsze jej wiersze brzmią:
Czy dobrze ten uczynił w Atenach szalony,
Co staraniem przemyślnem będąc wyleczony,
Gdy w snach głupstwa wdzięcznego coraz się bogacił,
Płakał, że rozum zyskał a szczęście utracił?
Wyjść z błędu — mędrzec prawi — to zaszczyt człowieka;
Ale kiedy błąd miły a z prawdą ucieka
Wdzięczna życia spokojność pożądana wszędzie,
Co lepiej, czy wyniść czy zostać się w błędzie?
Oprócz wymienionych powyżej utworów większych, znajduje się tu jeszcze mała notatka o Marocie, inaczej wystylizowana aniżeli w dziele O Rymotwórstwie i Rymotwórcach; 3 krótkie wiersze bez napisów, kopia listu bez daty, rozprawka o wychowaniu; list wierszem i prozą znany z druku i pomieszczony w wydaniu obecnem w tomie I, str. 380, 381, notatka do Smolan, co tam mają robić, rachunek wydatków i trzy listy łacińskie. Ważną byłoby rzeczą
