Ta strona została skorygowana.
Zerwałem drugie dwie, co sto tysięcy
Wyrazów słodkich, miłych, miłośnych umiały,
I uspić smutne serce umiały najprędzej.
Zerwałem trzecie dwie, jak echo skały 25
Powtarzające wszystko, co słyszą dokoła,
Albowiem wszystko płacz, co usłyszały.
Została jedna ta, co teraz woła:
O! wy, co w prochu myśli mażecie i serca,
Z tych serc otrzyjcie rdzę — podnieście czoła! 30
