Tekst według wydania w »Warcie« (Poznań, 1881. nr. 348.).
Tekst według wydania w »Pismach pośmiertnych J. Słowackiego« (Lwów, 1866. T. I. str. 99 — 100.).
Tekst i odmianki według autografu, wpisanego w raptularzu J. Słowackiego — K. 19.
4. A czuł naturę || (A ona był): woli || (szyi) R; 5. tym scierwie || (to scierwo) R; 17. na sławy || (staruszka). W R w. 18. przekreślony brzmiał jak następuje:
(Jak stare skrzypce... z suchej gdzieś)
Staruszka patrzaj... (odmłodniała niby)
takie głosy roni
Tekst i odmianki według autografu, wpisanego: w raptularzu poety — K. 17-19. i 23.
2. człowiekowi || (anielski) R; 6. niby || (jako) R; 10. Poważnie || (z powagą) R; 11. Duchem być || (Za ducha) R; 17. odszedłem od echa || (poszedłem z krainy) R; 18. Partenońskiego, gdzie marmur różany || (A za mną białe Partonu (sic) czoło) R; 19. I gładki, wiecznie z nieba się uśmiecha || (Urągał mi jako księżyc siny) R; 28. Szum skrzydeł dając || (Tylko leciały jak wiatr) R; 29. A smętek morza || (Który gnał żagle) R. W 43 — 4 rzut pierwszy:
(Jako paw pióry (ubrany) wstrząsa złotemi
A za mgłą wieków stojąc — jak za chmurą
