Strona:PL Dzieła Juliusza Słowackiego 01 (Gubrynowicz).djvu/383

Ta strona została przepisana.

274. W powietrze pelne || (Kładła na struny) R. 282. wyjęczał || (wyjawił) R. 302. wy || (ja) R. 303. w || (grajcie) R. W R po w. 312. następuje ustęp przekreślony:

(POETA).

(Ja będę w twoje smętne głosy kładła
Łzy moje... (ku mnie obracaj wejrzenie) a ty bądź wpatrzony we mnie.

Duchy kochane te są jak zwierciadła
Od których (wraca) oczy odwracać daremnie).

316 — 17:

(Obraca się tam... (gdzie ten... ten) tam gdzie ten szaleniec) ubrany w rumieniec
Na pół piekielnych świateł... siostro... co ci) R.

322. przed || (na) R. 326. swiat odrazu jednym zbił || (jako olbrzym... rzuconym) R. 327. Duchy, co duchów || (Wszystko przywalił) R. 335. W koło || (I okrył); oddziela || (odkrywa) R. 336. Od ludzi || (Swiatem) R. 342. Z ludźmi żywemi ma jedna || (Stanęła jedna (tam) sród żywych) R. 349. Serce, przy sercu || (Już dawno serce) R. 351. widzeń || (widok) R. 352. poi || (karmi) R. 360. grzmotów || (grom) R. 362. w marmury i w twój || (marmurów czołem) R. 366. ich nie brzydzi || (się na w) R. 367. dawna || (która) R. 372. kopułą || (otchłanią) R. W R po w. 372. są trzy wiersze przekreślone:

(Co będzie kiedyś cała rozebrana
Rękami Sławian — aż się gołą deską
Pokażą trumny papieżów... popsute)

388. sączą || (leją) R. 429. pójdzie || (będzie) R. 431. W R po słowie »Lampy« jest (ozł) (te). 436. Grób || (Krzy) R. 455-6:

(Albowiem szaty nie zdarła nikomu
Nie okradajcie wy umarłych domu) R.

Po w. 456. następują w R dwie zwrotki przekreślone:

(Lecz nim postanie... niech z niej będzie zdjęty
Sąd, bo zaprawdę niewinnie sądzona
(Na smierć) To mówiąc... przyjdzie jeden anioł swięty
I poda księgę... i jedna czerwona
Karta w tej księdze... jako liść pomięty,
Mokra... wydarta (była) będzie i rzucona