Tę ja — wnet namijętną myślą, która szukała
(Prawdy w każdym przed)
Pomocy w każdej ciała zjawionego literze
Wziąłem za cel widzenia. Szczerze — tak jak dziecina
Mówię — ta pajęczyna była mi tłem widzenia...
Tam kędy się spromienia krąg... (tam utkw) oczy me utkwiłem,
Blady — okryty pyłem... stary miesiąc Dyanny.
Po tym rzucie następuje nowa redalrcya poematu:
O najstraszniejszą (ciemną) z wszystkich tajemnic — pytałem (się Boga)
Boga mego — a oto
Tekst i odmianki według autografu, wpisanego w rękopisie »Króla Ducha« (II. K. 35. v. i 38.).
8. Z pięknej pamięci || (Z przeszłości naszej) R. 9. W R po »Związany« jest (przez jed). 12. W R po »swiata« jest (tego) 13. W nas zamarła i z nami razem || (W nas spi (i oto trzeba) i trzeba aby teraz) R. 14. W R są następujące rzuty przekreślone:
(A to się jeszcze [wyraz nieczyt.] gdy posłuszna stanie
Pczwól mi — że naprzód cię piękną (całą) postawię
Z Szczęsnym... gdzieś na cudownej Edenu murawie)
18. W R jest ten wiersz przekreślony i nad nim dopisane: »Pozwólcie więc«. 2 7. Bóg || (Boski) R. 31. prawd || (I lampę) R.
Tekst i odmianki podług autografu, wpisanego w rękopisie »Króla Ducha« (Karta 38 v.).
5. Prac przenajświętszych || (Mąk przeswiętych) R.
Tekst i odmianki według autografu, wpisanego w rękopisie »Króla Ducha« (II. K. 33 v.).
