Bibliografię przy końcu tomu V. str. 375. i n. — i na tej szerokiej podstawie przystąpiłem do wydania dzieł ulubionego poety.
Złożyłem w tę pracę cały swój — szczupły zresztą — zasób sił umysłowych, moralnych i fizycznych...
Owoc tych usiłowań i dróg, jakiemi poszedłem, leży złożony w objaśnieniach, zawartych w V. i VI. tomie niniejszego wydawnictwa. Tutaj nadmieniając, że dźwigałem sam ciężar trzech korekt sześciu tomów, wytłómaczę się tylko ogólnikowo z układu i zasad pisowni, jakich przestrzegałem, odsyłając po bliższe szczegóły do V. tomu, na str. 478-484.
Niniejsze wydanie obejmuje wszystkie poezye i wszelkie utwory prozą Słowackiego, ogłoszone za jego życia, bądź osobno, bądź w pismach czasowych, od najrańszej młodości aż do samej niemal śmierci — Podaję je w własnej autora pisowni a nawet w właściwej mu interpunkcyi, których nie tylko nie zacierałem, ale owszem uwydatnić się staram o ile możności najwierniej.
W formach językowych, w wymowie, osłoniętych niejednokrotnie pisownią, zdradzających pochodzenie i wpływy otoczenia, w samem przecinkowaniu (w nadużyciu np. znaku zapytania w okresie Byronowskim a domyślników w epoce mistycyzmu) leży potężny kawał osobowości poety. W objaśnieniach zastosowałem się do przyjętej powszechnie pisowni.
Układ pism Słowackiego jest ściśle chronologiczny i ma na celu w całej pełni uwi-
Strona:PL Dzieła Juliusza Słowackiego T1.djvu/016
Ta strona została skorygowana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/81/PL_Dzie%C5%82a_Juliusza_S%C5%82owackiego_T1.djvu/page16-1024px-PL_Dzie%C5%82a_Juliusza_S%C5%82owackiego_T1.djvu.jpg)