For thee, who thus in too protracted song
Hast soothed thine idlesse with ingliorios lays,
Soon shall thy voice be lost amid the throng
Of louder minstrels in these later days:
To such resign the strife for fading bays —
Ill may such contest now the spirit move
Which heeds nor keen reproach nor partial praise;
Since cold each kinder heart that might approve,
And none are left to please when none are left to love.
- BYRON.[1]
- BYRON.[1]
- ↑
Fragment poematu Wędrówki Childe Harolda George'a Gordona Byrona w przekładzie Jana Kasprowicza:A ty, coś schlebiał pieśnią swojej dumie,
Wysnutą z lutni, co tak mało waży,
Pomnij, że głos twój rychło przebrzmi w tłumie
Wrzaskliwych doby ostatniej pieśniarzy:
O zwiędły wawrzyn ich rój się nie swarzy —
To nie dla ducha, który przestał miewać
Czucie dla chwalby i nagany wrażej,
Gdy zgasły serca, co mogły ogrzewać...
Dziś kochać nie ma kogo, a więc komu śpiewać?
Źródło: PBI.
