Ta strona została przepisana.
Pewna jest mojéj śmierci, wprzód nim się przekona
Czy ja umarłem! będzie płakać mojéj straty...
125
Wtenczas ją jedném! jedném spojrzeniem zabiję...
Stawia lampę u głów Nicka.
Więc Bóg czuwa nade mną — i od śmierci strzeże...
Postawię przy nim lampę, całunem nakryję,
Będę nad zmarłym w nocy odmawiał pacierze...
Tak samotny przy zmarłym i w noc taką ciemną,
130
Sam jeden... Boże! Boże! zmiłuj się nade mną.
KONIEC AKTU CZWARTEGO.
