Ta strona została przepisana.
Potém umrę ze wstydu i w twoje ramiona
85
Upadnę skonać — Ty mię uwierzysz niewinną.
O! przed królem ujrzycie wy mnie teraz inną,
Ja was tam dobrze wszystkich i ciebie przekonam,
Ja wam opowiem wszystko co wiem — potém skonam.
To może wy się przecie zmiękczycie litością.
SCENA CZWARTA.
CIŻ SAMI, WOJEWODA.
WOJEWODA.
Waćpani masz przed królem stanąć Jegomością —
Ze mną! Rzecz się odkryła.
(Wyciąga za sobą żonę.)
ZBIGNIEW.
Bronić ją! niewinna! —
(Zrzuca habit Xiędza i wychodzi.)
SCENA PIĄTA.
Pokój jak w trzecim akcie, przeniesiony na kaplicę — KRÓL, stoi na stopniach ołtarza — Kilku XIĘŻY — Potém WOJEWODA. AMELJA, potém ZBIGNIEW.
KRÓL.
A to święci ojcowie, jakby powieść gminna,
Mary jęczą — trudno tu strachom nie dać wiary...
Coś mi się bardzo kręci Wojewoda stary.
Żona jego zniknęła — może tu zamkniona.
(Wojewoda wchodzi z Amelją.)
WOJEWODA.
5 A ot mi, królu, moja zmartwychwstała żona.
