Strona:PL Dzieła Juliusza Słowackiego T2.djvu/199

Ta strona została przepisana.
WOJEWODA.

       10 Rzędem postawić gromnice.

MAZEPA.

Wolałbym jaką prędką śmierć — jak błyskawicę.

WOJEWODA.

Na drugiéj trumnie także przybić moje herby...

MAZEPA.

To nie dla mnie...

WOJEWODA (do Mazepy uderzając go po ramieniu.)

Mospanie!

MAZEPA.

Co?

WOJEWODA.

Czy liczysz szczerby
Na tym suficie?

MAZEPA.

Patrzę na sufit bez celu...

WOJEWODA.

Stary dóm.

MAZEPA.

Jeszcze potrwa.

WOJEWODA.

       15 Dłużéj niż nas wielu.

MAZEPA.

Życie jest w ręku Boga.

WOJEWODA.

Waszmość mi pozwoli
Że zostawię samego — jest to dom niedoli —
Ot zostawiam Waćpana z nim.