Ta strona została przepisana.
AKT PIERWSZY.
SCENA PIERWSZA.
Las blisko jeziora Gopła — chata pustelnika ustrojona kwiatami bluszczem.
KIRKOR wchodzi w Saraceńskiej zbroi — bogato ubrany, z orlemi skrzydłami...
KIRKOR (sam.)
Rady zasięgnąć warto u człowieka
Który się kryje w téj zaciszy leśnéj;
Pobożny starzec — ma jednak w rozumie
Nieco szaleństwa: ilekroć mu prawisz
5
O zamkach, królach, o królewskich dworach,
To jak szalony od rozumu błądzi,
Miota przekleństwa, pieni się, narzeka;
Musiał od królów doznać wiele złego,
Więc teraz został przyjacielem gminu.
(stuka do celi.)
Puk! puk! puk!
GŁOS Z CELI.
Kto tam?
KIRKOR.
Kirkor.
PUSTELNIK (wychodząc z celi.)
10
Witaj synu...
Czego chcesz?
