Człowiek, by się z losem kłócił;
I na końcu każdéj burzy,
Znowu do ziemi powrócił. 545
Więc żeś mi kazał pochyłą
Twarzą paść tu gdzie proch leży!
Za to ci wdzięczność należy,
Bo mię oswajasz z mogiłą.
Ponieważ jesteś w niewoli 550
Za tem więc idzie z porządku,
Że nie możesz mieć majątku,
Ni pieniędzy, ani roli.
Więc ponieważ ciebie trwoga
Może zmusić... lub bicz Pana? — 555
Czemu mi Ceuta nie zdana?
Bo nie moja jest Ceuta, lecz Boga.
Nie jest że to pierwsze prawo
że niewolnik Pana słucha?
Nie przeciwko prawom ducha 560
Ma niewolnik słuchać pana.
To nie pies nęcony strawą.
Ale uchrystusowana
Natura, z woli przymiotem,
Która służy... grzech ją maże. 565
Podły jeńcze, zabić każę.
Dam ci śmierć...
Śmierć jest żywotem.
Więc życiem ciebie obdarzę
Ale takiém że się zlękniesz
